Rob Voerman 🇳🇱
De monumentale architecturale constructies, kleine sculpturen, delicate tekeningen en geënsceneerde foto’s van de Nederlandse kunstenaar Rob Voerman (1966) zijn verontrustend en verleidelijk tegelijk. Ze schetsen een perfect geconstrueerde, utopische wereld met apocalyptische trekjes, een wereld die zich voortdurend vermenigvuldigt maar ook beschermd wordt, een wereld die is afgebroken maar ook uit haar as herrijst.
Daarnaast heeft Voermans werk een belangrijke kritische component: het centrale perspectief is verlaten voor meer punten aan de horizon, meer vergezichten, voor alternatieven. Zo vervult Voerman naast een esthetiek altijd een denkbeeldige rol: er zijn vehikels voor gedachten, vehikels voor verandering, discussie en analyse. Voermans driedimensionale sculpturen en monumentale installaties zijn wonderen van architectonisch en tactiel vernuft. Ze zijn opgebouwd uit (plexi)glas, epoxy, hout, karton, auto-onderdelen, textiel, papier, verf, lijm en nog veel meer. In de monumentale werken worden soms dia’s en films getoond, soms zijn het plekken voor discussie of retraite. In het werk van Voerman zit altijd een maatschappijkritische component verborgen.
Het verval van democratische structuren, het gevaar van (neo-)kapitalistische geldsystemen, de aard van (politieke) machtssystemen en de grote ecologische bedreigingen die uitgaan van onze manier van leven voor de planeet – het zijn vraagstukken die Voerman in zijn boek onderzoekt werk, analyseert en – last but not least – visualiseert. Zijn werk is ook aanleiding om inzamelacties te organiseren voor de financiering van projecten in de lokale gemeenschap.
Zo zamelde Voerman met zijn fictieve bankgebouw genaamd “The Exchange” op Sonsbeek 2016 geld in voor een herbebossingsproject in Sulawesi en Borneo, en schonk hij werk voor filantropische veilingen. Zo verschillend als het materiaal waarmee Voerman werkt, zo verschillend zijn Voermans’ kunsthistorische referenties. Modernistische kunstenaars als Kurt Schwitters en zijn organisch groeiende Merzbau, de Nederlandse utopische bouwer Constant, maar ook de ecologisch geïnspireerde geodetische koepels van Richard Buckminster Fuller zijn belangrijke inspiratiebronnen.
Twee jaar geleden begon Voerman aan een nieuw oeuvre, genaamd “Places of Power”, waaraan hij de komende jaren zal blijven werken. Voor dit project bouwde Voerman grote maquettes van plaatsen of gebouwen gerelateerd aan macht (economisch, financieel, informatie, militair, enz.) Vervolgens transformeert hij deze gebouwen door zijn architectuur en gevelbekleding toe te voegen in, door en rond de bestaande architectuur, hoewel deze Voerman vaak de eigenlijke functie of context van deze sites/gebouwen transformeert.
Na het bouwen van de maquettes in zijn atelier worden deze maquettes/settings gefotografeerd. Voerman voegt er dan vaak een lucht aan toe en bewerkt de beelden lichtjes door middel van photoshop. Er wordt niet veel veranderd. Het is vaak een kwestie van kleine details en verlichting aanpassen.
Vervolgens wordt de foto ofwel getransformeerd tot een fotowerk met archival-inkjet-print of tot een lightbox met duratrans-print.
In dit lopende project geeft Voerman in zekere zin commentaar op de bestaande machtsstructuren en -systemen en stelt hij vragen over mogelijke alternatieve modellen.
De komende jaren zal Voerman een lopend project initiëren en ontwikkelen dat ontbossing en de rechten en situatie van inheemse volkeren zal verbinden met het financiële systeem door een nieuwe munteenheid te ontwikkelen. Het project zal in zekere zin een vervolg zijn op Voermans project “The Exchange”, gemaakt voor Sonsbeek’16, gecureerd door Ruangrupa. Door middel van grote buiten- en binnenlocatie-specifieke installaties, symposia en workshops zal Voerman het concept stap voor stap uitwerken samen met de inheemse bevolking uit de evenaarsbossen.
Voermans werk wordt internationaal geëxposeerd: van Amerika tot China en Japan. Zijn werk is opgenomen in de collecties van het MoMA (New York), het UCLA Hammer Museum (LA), het Stedelijk Museum (Amsterdam), het Musée d’Art Contemporaine (Kinshasa), de Generali Foundation (Wenen) en tal van andere openbare en particuliere collecties in binnen- en buitenland.
Artist’s statement ‘Mijn werk staat midden in de samenleving, het verbeeldt en reflecteert erop. Daarnaast hoop ik dat mijn werk kan dienen als bron van verandering – hoe klein ook.’